Het duurde even, maar ik ben er weer. Met nieuwe, frisse ideeën en vooral: weer mezelf. Het was dringend tijd voor een sabbatical in mijn leventje na mijn endiometritis om weer wat adem te krijgen.
Bovenop de toppen van onze geliefde Alpen heb ik lekker bijgetankt samen met mijn mannetjes en meisjes. Het leven lacht me toe!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
hoi pummie, fijn om weer eens wat van je te horen/lezen...gelukkig gaat het je allemaal wat beter....
Een reactie posten