Opgeruimd!

Door mijn zwangerschap, de aanloop naar en mijn bevalling zelf en niet te vergeten de nasleep met endometritis, is het slop er een beetje in gekomen: een beetje rommel werd een beetje meer rommel en nu ik me weer wat beter begin te voelen zie ik door de rommel het huis niet meer. Welke oorlog heeft zich de afgelopen maanden in mijn huis voltrokken? Wie heeft stiekum in elke ruimte een bom laten vallen?
Tussen de bedrijven door heb ik nog dapper geprobeerd te beginnen met opruimen, maar dit eindigde dan meestal weer met een grotere bende dan waar ik mee begon. Om maar niet te spreken over mijn tik vrijwel alles te bewaren ("weggooien kan altijd nog" of "misschien komt het ooit nog eens van pas!"). Rommel is een mysterie geworden voor mij en spulletjes hebben pootjes gekregen en lijken nooit meer op de plek te liggen waar ik ze het laatst heb gezien... Ik lijk wel voortdurend bezig met opruimen terwijl het nooit netjes lijkt te worden!

Het allermeest steekt het toch dat mijn naaipaleis ook nodig een opruimbeurt kan gebruiken. Of zoals het zo mooi heet: organizing! Want zodra ik maar enigszins fit ben wil ik weer aan de slag. Ik ben al zolang van mijn naaimachine gescheiden!

Vandaag plofte de verlossing op de deurmat: het boek Opgeruimd! van Zamarra Oomes-Kok. Alleen het lezen van de inleiding geeft mij voorpret en ik heb er echt zin in om de boel eens flink aan te pakken.