19 december 2007: Ivan Benjamin geboren

Hier is hij dan, op 19 december om 03:25 uur geboren: onze zoon Ivan Benjamin 3680 gram zwaar en 50 cm lang. Het nieuwe record is 39 weken + 1 dag!

De geboorte ging razendsnel, om 02:15 uur na 2 uren in de regelmatige weeën gehangen te hebben, toch maar weer even het ziekenhuis gebeld om te overleggen. 15 minuten later braken spontaan de vliezen, op het moment dat ik me in de kleren hees. Bij het ziekenhuis aangekomen heeft papa mij vol in de weeën snel in de rolstoel naar de verloskamers gebracht en op het moment dat hij de auto bij de hoofdingang weg ging zetten ging ik al vol in de persweeën. De verpleegkundige kon hem nog maar net op tijd tegemoet rennen om hem op te laten schieten, omdat ik al bijna bevallen was! Gelukkig was hij net op tijd terug. 55 minuten na het breken van de vliezen thuis is na een spannende auto- en rolstoelrit Ivan geboren. Blakend gezond, nieuwsgierig rondkijkend, met op zijn rapport 2 tienen.
Met zijn mama gaat het iets minder, zij heeft bij de supersnelle bevalling 800 ml bloed verloren en is dus redelijk van de wereld. Hopelijk ben ik er gauw weer bovenop!

Nieuw Record

Dit weekend heb ik een nieuw record gevestigd: ik ben meer dan 38 weken en 4 dagen zwanger! Ik moet er eigenlijk wel een beetje om lachen, de vorige 2 zwangerschappen zijn we wat dat betreft behoorlijk verwend geweest: Núria besloot dat ze na 38 weken precies het wel gezien had in mijn buik en Luna had er na 38 weken en 4 dagen wel genoeg van. Ik moet zeggen dat dat beide keren best goed bevallen is (mooi dubbelzinnig woord bevallen!), want dan is er nog geen haan die er naar kraait en zenuwachtig begint te worden.

Sinds vorige week staat hier de telefoon namelijk roodgloeiend en worden we in onze mailboxen gespamt... De wereld om ons heen begint zich te roeren...

- Voel je al iets?
- Hoe gaat het vandaag?
- Nog veranderingen ten opzichte van gisteren?
- Je bent toch al 38 weken zwanger?

Dat een normale zwangerschap toch 40 weken duurt, schijnt iedereen voor het gemak even te vergeten.
Beide moeders melden elke dag even hoe hun dagindeling er uit ziet en dat ik ten allen tijde kan bellen als er iets aan de hand is. Wel handig, ik weet nu precies waar iedereen zich bevindt. 's Nachts liggen ze op 10 cm van de telefoon af. Na het stofzuigen luisteren ze zenuwachtig de voicemail af of we nog niet ingesproken hebben... Ach, ik kan ze ook geen ongelijk geven. 10% van de bevallingen wordt ingezet door het spontaan breken van de vliezen. En jawel, de vorige 2 bevallingen werden bij mij ingezet met het breken van de vliezen met fors geweld. De moeders waren hier in huis nog aan het dweilen, terwijl ik ondertussen binnen 4 uur ons kind op de wereld heb geperst.

Deze keer is alles anders. Waarschijnlijk wordt het dan toch nog echt een kerstkindje, want we zijn tenslotte 25 december uitgerekend. Feliz Navidad!

Conversatie met mijn dochter

- Mam?
- Hmmm?
- Sinterklaas is toch alweer naar huis?
- Ja schat, na het uitdelen van de pakjes is hij weer met zijn boot terug gevaren naar Spanje.
- Mooi. Nou, jullie hebben gezegd dat als Sinterklaas naar huis is de baby komt... Wanneer komt de baby dan?
- Uhhhh... Dat bepaalt de baby zelf schatje, daar kunnen papa en mama helemaal niets aan doen. De baby zit nu nog wel even lekker in mama's buik.
- Oh...
...
- Mama?
- Ja lieverd?
- Wordt de baby een broertje of een zusje?
- Dat weten papa en mama nog niet, dat is een verrassing. Spannend hè? Wat heb jij het liefste?
- Wat is een jongetje?
- Dan wordt het een broerje.
- Oh, nou dan wil ik graag een broertje.
- Dat is leuk, waarom wil je graag een broertje?
- Nou, ik vind één Luna meer dan genoeg!

Luiertas

Tijdens mijn struintocht in mijn ik ga mezelf lekker verwennen bui, kwam ik een paar weken geleden de website van Miss Little tegen met daarop het patroon van een geweldige luiertas. Zonder aarzelen ben ik, zo hop, in de bestelling geschoten en heb daarbij het patroon met bijbehorende stofjes besteld.

De stofjes zijn deze week binnengekomen en nu even lekker puzzelen hoe ik de lapjes aan elkaar ga zetten... daarna lekker aan de slag!

Tilda Kerstboom?

Tot grote vreugde van onze kleine kabouters hebben we gisteren onze kerstboom versierd... Daar onze kleine Luna vorig jaar rond deze tijd zichzelf net op kon trekken en haar eerste stapjes deed, heb ik mij destijds lekker uitgeleefd op een kids proof kerstboom en voor het eerst sinds jaren weer een boom nieuwe stijl gemaakt.

Gek hoe snel je zoiets weer kwijt bent, want terwijl ik gisteren door de dozen met ballen en andere frutsels rommelde, viel mijn oog op een zo op het eerste gezicht niet identificeerbare tas. Bij het openen herinnerde ik mij blij verrast inderdaad ineens de leuke stoffen en vilten frutsels die ik vorig jaar had ingeslagen.

Nu een jaar later bladerend door mijn nieuwe boek aanwinst van Tilda, kijk ik net eens op naar de kerstboom. Verrek, het heeft wel een beetje weg van Tilda bedenk ik mij ineens. De foto's zijn misschien niet zo heel erg duidelijk, maar het geeft wel een beetje de sfeer weer. En ik voel mij ineens helemaal Tilda!

Sfeer Maken

Gelijk met het boek Crafting Christmas Gifts heb ik voor het gemak ook nog even de boeken Sfeer Maken (nederlandse vertaling van Tildas Hus) en Crafting Springtime Gifts meebesteld.

Vanmiddag plofte de eerste al op de deurmat!
Ik heb het bad vol laten lopen en heb me heerlijk uitgebreid lopen te vergapen aan al dat moois wat je daaruit kunt maken... mijn hartje ging nog sneller kloppen toen ik ontdekte dat je veel gewoon lekker met de hand kunt maken, bij uitstek ideaal voor een uitbuikende 38 weken zwangere mama die haar naaimachine alleen nog een beetje kan aaien op het moment! Dilemma, waar begin je mee bij het zien van al dat moois?

Ik kan haast niet wachten tot de andere 2 boeken aan het eind van de week in de bus gaan ploffen! Hoewel... daarmee wordt het dilemma alleen maar groter natuurlijk! Snel aan de slag morgen.

Tildamania

Ik ben besmet met een nieuw virus: Tilda! Heb daarom in mijn webshopbui een boek besteld toepasselijk voor dit seizoen: Crafting Christmas Gifts. Ik hoop dat deze gauw op de deurmat valt.

Verwennen...

Oké, ik heb me er bij neergelegd. Ik pas even niet meer achter de naaimachine. Ik pas überhaupt niet meer aan een tafel in welke vorm dan ook, want de 38 weken zwangerschap zitten blijkbaar bij mij precies en alleen aan de voorkant.
Nu zou iedere zwangere vrouw daar blij mee zijn, en dat ben ik zelf uiteraard ook, het is waarschijnlijk de laatste keer dat ik er zo bij zal zitten en dan ben je echt trots op zo'n mooie, ronde buik. Deze beeb wordt de hekkesluiter van de 3. Maar als je allergrootste hobby naaien is, en die buik dus in de weg zit, dan ben je soms wat minder blij. Het kriebelt. Want juist nu lijk ik nog tijd te hebben om de laatste dingetjes in elkaar te zetten en heb ik de grootste plannen...

Helaas, ik heb me er dus maar bij neergelegd. In plaats daarvan struin ik nu internet af. Stoffen, patronen, boeken, alles wordt ingeslagen. Niet goed voor het banksaldo, maar ach... het decemberloon is alweer in zicht met alle kerstextra's erbij, mag ik mezelf wel even verwennen toch? Als voorschotje op de nachten die ik straks ga voeden? En als ik nu toch al 's nachts wakker lig, creëer ik er alvast in mijn fantasie op los. Dat wordt straks appeltje-eitje!

Verjaardagsjurk Núria 2006

Dit is 'm dan, mijn allereerste Little Pums voor Núria (Roos 3032). Toevallig via eBay een soortgelijk Roosjurkje gekocht en toen ik deze uitgepakt had dacht ik: zoiets kan ik toch zelf ook wel? Zo gezegd zo gedaan... en sindsdien besmet met het Little Pums naaivirus!