Oké, ik heb me er bij neergelegd. Ik pas even niet meer achter de naaimachine. Ik pas überhaupt niet meer aan een tafel in welke vorm dan ook, want de 38 weken zwangerschap zitten blijkbaar bij mij precies en alleen aan de voorkant.
Nu zou iedere zwangere vrouw daar blij mee zijn, en dat ben ik zelf uiteraard ook, het is waarschijnlijk de laatste keer dat ik er zo bij zal zitten en dan ben je echt trots op zo'n mooie, ronde buik. Deze beeb wordt de hekkesluiter van de 3. Maar als je allergrootste hobby naaien is, en die buik dus in de weg zit, dan ben je soms wat minder blij. Het kriebelt. Want juist nu lijk ik nog tijd te hebben om de laatste dingetjes in elkaar te zetten en heb ik de grootste plannen...
Helaas, ik heb me er dus maar bij neergelegd. In plaats daarvan struin ik nu internet af. Stoffen, patronen, boeken, alles wordt ingeslagen. Niet goed voor het banksaldo, maar ach... het decemberloon is alweer in zicht met alle kerstextra's erbij, mag ik mezelf wel even verwennen toch? Als voorschotje op de nachten die ik straks ga voeden? En als ik nu toch al 's nachts wakker lig, creëer ik er alvast in mijn fantasie op los. Dat wordt straks appeltje-eitje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten